Biografie
marc vandenbruwane
Geboren te Brugge op 8 december 1953
Woont in Dentergem
Woont in Dentergem
Als technieker, eerder rationeel ingesteld, is er vanaf aanzet tot afwerking van een werk steeds de innerlijke worsteling tussen verstand en gevoel. Een werk voelt nooit als “afgewerkt” aan, maar is een compromis.
“Kunst” maken en begrijpen is voor mij ondertussen een taal geworden waarmee gevoelens kunnen uitgedrukt worden. Doordat mijn opzet ook niet commercieel bedoeld is, speelt de beoordeling van mijn werk door anderen weinig of geen rol. De werken blijven daardoor ook een beetje geesteskinderen. Afstand doen van een werk valt zwaar en daarvoor biedt grafiek het voordeel meerdere afdrukken te kunnen verspreiden, om zelf een exemplaar te kunnen behouden.
Door het vertoeven in, en het “verbeelden” van de natuur kan ik tot rust komen, en ervaar ik er de relativiteit van onze aanwezigheid in de tijd. De ritmes van dag en nacht, jaargetijden, geboren worden en sterven,… geven een voldaan gevoel van continuïteit. Het in elkaar vloeien van aarde, water en lucht, biedt als natuurlijke begrenzing beschutting.
Het stijgen van de spanningen in de snel groeiende samenleving, en de dreigende natuurfenomenen baren mij wel zorgen. Grootsteden zijn daarom niet echt aan mij besteed. Vandaar de minimale menselijke aanwezigheid in mijn werken, meestal landschappen.
Eigen, en niet gemanipuleerde fotografie, is ook een medium, om de voelbare harmonie in een momentopname als aanzet te gebruiken, en om de toeschouwer daarna in het gemaakte werk verder te laten zoeken naar een diepere betekenis.
In zelf opgelegde thema’s, die onbeperkt in de tijd met werken kunnen aangevuld worden, vind ik een drijfveer en een bron van inspiratie.
“Kunst” maken en begrijpen is voor mij ondertussen een taal geworden waarmee gevoelens kunnen uitgedrukt worden. Doordat mijn opzet ook niet commercieel bedoeld is, speelt de beoordeling van mijn werk door anderen weinig of geen rol. De werken blijven daardoor ook een beetje geesteskinderen. Afstand doen van een werk valt zwaar en daarvoor biedt grafiek het voordeel meerdere afdrukken te kunnen verspreiden, om zelf een exemplaar te kunnen behouden.
Door het vertoeven in, en het “verbeelden” van de natuur kan ik tot rust komen, en ervaar ik er de relativiteit van onze aanwezigheid in de tijd. De ritmes van dag en nacht, jaargetijden, geboren worden en sterven,… geven een voldaan gevoel van continuïteit. Het in elkaar vloeien van aarde, water en lucht, biedt als natuurlijke begrenzing beschutting.
Het stijgen van de spanningen in de snel groeiende samenleving, en de dreigende natuurfenomenen baren mij wel zorgen. Grootsteden zijn daarom niet echt aan mij besteed. Vandaar de minimale menselijke aanwezigheid in mijn werken, meestal landschappen.
Eigen, en niet gemanipuleerde fotografie, is ook een medium, om de voelbare harmonie in een momentopname als aanzet te gebruiken, en om de toeschouwer daarna in het gemaakte werk verder te laten zoeken naar een diepere betekenis.
In zelf opgelegde thema’s, die onbeperkt in de tijd met werken kunnen aangevuld worden, vind ik een drijfveer en een bron van inspiratie.